Woensdag: robotinspecties en Jurypresentatie

Na een lekker ontbijtje werd vanmorgen eerst de laatste hand gelegd aan de robot en het repareren van de kapotte geleider. Gelukkig was het gisteravond dus al gelukt om met heeeel veel vet en wat slim denkwerk van Wietse de geleider weer in elkaar te krijgen. Dominique (van Rollon) had onze blog over de kapotte geleiders inmiddels al gelezen en via de mail advies gegeven. Thnx Dominique!Vanmorgen werden de eindstops van de geleider opnieuw gemaak, zodat hij niet opnieuw uit elkaar zou vallen. Om 11:00 stond het team paraat om voor het eerst te vertrekken naar de wedstrijdhal. Voor het eerst allemaal in onze roze pakkies, Wat trekken we veel bekijks! Iedereen vind het prachtig.

Om 12:00 zouden de deuren open gaan en mochten we onze pit gaan opbouwen en ons formulieren inleveren en het team aanmelden. Voordat we naar binnen gingen onmoette we nog even het Nederlandse FLL team uit Almelo, van basisschool Telgenborg. Wat zijn ze enthousiast! bij binnenkomst in de pit area werd meteen duidelijk dat alles nog beter georganiseerd was dan voorgaande jaren. De pit was nog mooier en ruimer, de organisatie werkte met nog meer vrijwilligers dus konden we al een half uur eerder dan volgens de planning terecht bij de eerste juryinspectie: Software. De inspectie verliep prima, totdat onze Samatha (wifi-ontvanger) moest worden voorzien van de wedstrijdgegevens. Wat 20 seconden had moeten duren, werd meer dan 20 minuten, want toen pas lukte het uiteindelijk om onze Samantha te flashen. Het eindoordeel van een aantal deskundigen dat was toegestroomd was wat wij eigenlijk al wisten; onze Samantha heeft kuren. Gelukkig kregen we een sticker en konden we door naar hardwareinspectie.

 De eerste grote zucht bij deze inspectie was natuurlijk al dat de robot perfect in de 18 inch kubus pastte. Verder bleek deze inspectie vooral te bestaan uit het luisteren naar de verhalen van de uitvoerende vrijwilliger over hoe hij in Luxemburg had gewerkt ooit en ook wel eens in Nederland was geweest,......gaaap. Al met al verdiende Wattsup zijn tweede sticker, nog maar 1 te gaan! Als een groepje blije kleuters met een bijna vol stickerboekje ging Wattsup door naar de laatste inspectieronde: field inspection.

  Het team werd door de gang van zaken op het veld heen gepraat en er werd uitgelegd wat ze allemaal wel en niet mogen en waar ze wanneer moeten zijn. Alles was duidelijk en dus werd er een oefenwedstrijdje gespeeld om te zien of alles werkte. Waar we zo bang voor waren gebeurde niet, we hadden vrijwel meteen connectie, gelukkig! Autonoom werkte ook, en toen tele-op werd ingeschakeld deed de robot het eigenlijk prima, tot de laatste 30 seconden van de oefenwedstrijd, toen bij ons en onze alliantiepartner de connectie ineens wegviel. De vrijwilligers deden wat onderzoek en plaatsten ons meteen opnieuw in de volgende oefenwedstrijd. Werderom werkte autonoom goed, maar toen autonoom afgelopen was ging ineens onze lift in werking! Onmogelijk! Al met al heeft het Wietse, Quinten, Cees en 3 vrijwilligers nog ruim 2 uur gekost om alle fouten uit de robot te halen. In die tijd had Floor inmiddels voor een nieuwe Samatha  en een nieuwe accu gezorgd. Gelukkig haalden we daarna meteen onze laatste sticker en trots als een pauw waren we dus nu officieel goedgekeurd.
Ondertussen hadden de andere teamleden de pit helemaal afgebouwd en geluncht. Nadat Cees, Quinten, Tijn en Wietse ook hadden geluncht kon er heel even worden gerelaxt alvorens het hele team kom beginnen aan de jurypresentatie.

 

Hoewel we gister met z'n allen het verhaal wel hadden doorgesproken, had nog niemand hier echt iets voor geoefend. Bovendien bleek het TOCH ook de bedoeling dat er over de robottechniek zou worden gepraat. Toch wel enigszins zenuwachtig stapte het team de ruimte binnen waar twee juryleden zaten te wachten. Het verhaal begon gelukkig meteen goed, iedereen vertelde over zichzelf en zijn taak in het team, we vertelden dat we naast FTC ook allemaal nog andere bezigheden hebben. Vervolgens werd verteld over de teamsamenstelling en de taakverdeling en langzaam maar zeker begon het verhaal ook ECHT goed te lopen. Het team steeg boven zichzelf uit. Het Engels was van prima niveau. Als iemand er niet uitkwam schoot de rest te hulp. Er werd overlegd, grapjes gemaakt en ook alle sterke punten van de robot kwamen perfect naar voren. Sensoren, onze prachtige band met Rollon, het perfecte bakje met al zijn prototypen. Een beetje stil van zichzelf stapte het team 20 minuten later weer naar buiten. Er werd wat zenuwachtig overlegd en gekeken, hadden ze het echt zo goed gedaan? Ja het voelde wel lekker, het was goed, gewoon GOED!

Er viel een last van de schouders en tevreden werd de pit een beetje opgeruimd er werd een pizzaatje naar binnen gewerkt en uiteindelijk liepen we om 19:15 naar de zaal voor de openingsceremonie, die om 19:30 begon. Een prachtige grote zaal, DJ, muziek en een soort "toneelstukje" van de presentator als talkshowhost met een bank op het podium en allemaal mensen van en rond FIRST als gasten.
Nadat we in het hotel kwamen, knden we nog net een uurtje van het zwembad genieten (dat voor het eerst weer open was) en daar maakte wijn (en andere teams) dankbaar gebruik van.
Morgen horen we ons wedstrijdschema en kunnen we met de alliantiepartners gaan overleggen.